Kitaplar, içimizdeki kalenin gizli odalarını açan anahtarlar gibidir. -Franz Kafka
Birçoğumuz "anahtar-kilit uyumu" tabirini duymuştur muhtemelen. Duymamak mümkün mü(!) :) Hemen aklıma "davul bile dengi dengine" tabiri gelmedi değil. Belki de anahtar ve kilidin birbirine "uyumu" bana bu tabiri çağrıştırmıştır.
Her insan da kendi içinde kapalı bir kutudur aslında. Ama bu kutu öyle bir kutudur ki; her canı isteyen -bu kişi kendisi olsa dahi- istediği zaman bu kutuyu açamaz. İşte içimizdeki bu kutu, buradaki kaledir. İçimizde nasıl bir potansiyel sakladığımızı, aslında kim olduğumuzu, hatta aslında ne istediğimizi zaman zaman kendimiz bile bilemeyiz. İşte bu durumlarda sessiz dostlarımıza: kitaplarımıza başvururuz. Kitaplar bizim bilgi açlığımızı doyururken; düşünmeye ve hayal etmeye de sevk ettiği içindir ki içimizdeki kalenin gizli odaları -bazen o odaların öyle kapıları vardır ki sadece ve sadece- bu anahtarlar tarafından açılabilir.
Her insan da kendi içinde kapalı bir kutudur aslında. Ama bu kutu öyle bir kutudur ki; her canı isteyen -bu kişi kendisi olsa dahi- istediği zaman bu kutuyu açamaz. İşte içimizdeki bu kutu, buradaki kaledir. İçimizde nasıl bir potansiyel sakladığımızı, aslında kim olduğumuzu, hatta aslında ne istediğimizi zaman zaman kendimiz bile bilemeyiz. İşte bu durumlarda sessiz dostlarımıza: kitaplarımıza başvururuz. Kitaplar bizim bilgi açlığımızı doyururken; düşünmeye ve hayal etmeye de sevk ettiği içindir ki içimizdeki kalenin gizli odaları -bazen o odaların öyle kapıları vardır ki sadece ve sadece- bu anahtarlar tarafından açılabilir.
Yorumlar
Yorum Gönder